Fotografia szlachetna – CYJANOTYPIA
Grupa docelowa 6 osób. Program obejmuje 3 godzin zajęć teorii i 3 godzin zajęć praktycznych
Zajęcia jedynie w Niżańskim Uniwersytecie Ludowym ze względu na
posiadanie odpowiedniej infrastruktury i wyposażenia.
Zagadnienia
Techniki szlachetne po niemal 150 latach od ich wynalezienia nadal stanowią niepodważalny przełom w historii fotografii. Przy królujących obecnie technologiach cyfrowych, wydawać się mogą, z technicznego punku widzenia trudne do wykonania i bardzo czasochłonne, archaiczne a jednak piękne i subtelne. Stanowią swoiste antidotum na mechaniczność fotografii cyfrowej.
Cyjanotypia to technika szczególna, chociaż w przeszłości nie zrobiła wielkiej kariery, dzisiaj stanowi najczęściej wykorzystywaną w historyczny procesach fotograficznych. Z jednej strony bardzo prosta, z drugiej kryjąca w sobie ogromne spektrum możliwości i wielki potencjał.
Została wynaleziona w 1842 roku przez angielskiego astronoma, chemika i fizyka Sir Johna Herschela. Wykorzystuje światłoczułość soli żelaza, charakteryzując się monochromatycznym obrazem w kolorze niebieskim, tworzonym przez błękit pruski. Poprzez tonowanie odcień odbitki można w dużym stopniu zmieniać z niebieskiego na inny np. sepię, czerń czy fiolet. Początkowo służyła ona do kopiowania rycin, notatek oraz rysunków technicznych. Artystka Anna Atkins jako pierwsza użyła cyjanotypii do tworzenia fotogramów alg morskich na papierze. Stworzyła również pierwszą na świecie książkę ilustrowaną fotografiami, wykonanymi właśnie w tej technice.
Dzięki prostemu, z chemicznego punktu widzenia procesowi, a jednocześnie wielopłaszczyznowej możliwości obrazowania, cyjanotypia stanowi doskonały sposób na rozpoczęcie przygody z fotografią historyczną, zapewniając tym samym wspaniałe wprowadzenie do prac z technikami bardziej zaawansowanymi (manipulacyjnymi) jak guma chromianowa lub odbitka olejna